Al weer veel gebeurd.

Het eerste weekend van de vakantie naar de waterdierentuin en naar een hele fijne plek geweest. De Spitkeet, tja, daar voel ik me thuis. Ondanks dat er 5 jaren verstreken zijn, nog dezelfde herkenning; thuis

De dagen die volgde minder gedaan, toch blijft Eris aangeven dat alles gauw veel  is. Ook in en om de Hoeve is het okee. We hebben dan ook optimaal gebruik gemaakt van het gehele huis [de andere gezinnen leefden achter gesloten deuren].

Op woensdag komt Kim, Op donderdag is Vera jarig, 8 jaar. De plannen om te gaan zwemmen laten we, Eris is niet echt okee. We maakten nog grapjes over vorig jaar. Toen Vera 7 werd, zat ik met Eris in het ziekenhuis.
Na middagslaap heeft ze ondanks paracetamol, koorts, pijn en stoma soort uitstulpinkje. Ze is heel ziek.

SEH van Drachten van binnen bekeken. Vriendelijkheid en bereidheid, boden zelfs koffie aan, Yes!! Maar helaas, blijkbaar stopt het proces na het aanbod :S
 Naast de paracetamol maar Nurofen erbij, beide voor 24uurs-spiegel. Wat testjes, wat onderzoek, opname of mee??

Tja, onderweg naar de Hoeve belde de mevrouw van de apotheek al, had mijn nummer via Google gevonden, vertelde ze?? Vaag.... maar eindelijk in de RMD Hoeve, daar is KOFFIE [en heel fijne betrokkenheid, dankje M]

's Avonds meiden heel lang opgebleven en nog ff heel fijn gehad en de nacht [om 24u medicatie, om 2u, om 6u] vervliegt.
Vrijdagochtend is de vakantie al weer voorbij. Onderweg maar even geen leuke tussenstop, maar halverwege krijgt Eris het heel moeilijk. Ze gilt van de pijn, de gordels van haar stoel drukken, ze kan niet meer.

Thuis redelijk, mijn mam komt, 's avonds nog een buurvrouw. Gezellig, lekker beetje rommelen. Ik maak de 21.30 voeding klaar, maar hoor terwijl ik naar bovenloop, al geluid. Ik open de deur en ruik het al, zakje los. Ze is onrustig, draait, kreunt.
Ik neem haar mee naar beneden, ze schreeuwt het uit van de pijn. Ze heeft een een-geheel-pyama aan met drukkers. Alle drukkers zijn open, beetje opgerold. Alles onder de poep, ik was haar. De pijn enorm, ondanks spiegel met 2 pijnstillers.

Van het een op andere moment valt ze "uit". huh ongeloof, huh, knijpt ze er nou zo tussenuit??  Hoofd valt opzij, lijktwit, ademhaling weg. Ik leg hand op haar magere lijfje, alles is stil, mijn hand beweegt, schut aan haar ribben, ik voel niks bij haar. Ik roep hard haar naam ....daar is ze weer!! Op de bank doodse stilte [ze hebben het ook gezien].

Ik heb mijn kind zien sterven, een ander meisje. Zodra ademhaling stopt, dan gelijk die kleur die uit hele lijfje trekt, beelden zo op netvlies.
Eris kan niet meer slapen, ze wordt gek van de pijn. Ze heeft weer het zakje eraf getrokken [weer ravage] en blijft maar naar buikje grijpen. Om 23.15 bel ik het ziekenhuis. Gelijk die kant op. Inderdaad die plek bij stoma, we gaan anti-biotica starten en Tramadol en door met de spiegel van beide andere pijnstillers. Nog de overweging naar Morfine, maar dat legt de spijsvertering plat, dus toch eerst zo proberen. We gaan het thuis doen [en volgende ochtend weer melden], de samenwerking met streekziekenhuis [Slingeland], is zo fijn. Ze hebben vertrouwen in me [en ik in hen!]

Onder de indruk dan het gebeuren, dat een lichaam zich kan uitschakelen wanneer de pijn te groot is om te dragen. Dit was geen flauwvallen dit was 'doods'.
Vanmorgen na de ochtendzorg eerst met Vera taart opgehaald, boodschappen, Vera thuis, Eris mee, weer check in ziekenhuis. Zo doorgaan dus. Later nog ff met Tham richting kringloop [mijn mam, bleef bij Vera en een slapende Eris], daar soms heeel leuke dingetjes ;) Paar bergen in tuin verzet. Tijdens avondeten wordt ze misselijk, ze begint te braken, snel slang open, bak erbij, op tijd. Later ORS met wat zeer verdunde Neocate Advance, vochtbalans goed. Waterdunne diarree erbij door de AB-kuur. Ze krijgt 's avonds weer meer pijn. Langs stoma wat pussig, toch nog even gebeld met kinderarts. Uiteindelijk valt ze tegen 22u in slaap. Morgen weer verder overleggen met ziekenhuis.

Hoeveel pijn kan een kind hebben.....
En morgen viert Vera haar verjaardag. Vuur maken, pizza's bakken op open vuur, lol. Broodjes en soep boven 't vuur, jammie.... vuur vuur vuur
we zijn allemaal toe aan [helend] VUUR