En hier gebeurd altijd wel iets

Er was eens een klein huisje achter de sokjesboom. Daar woont een mama met een zooitje meiden.
Een meisje woont al in haar eigen huisje, tweede meisje bleef maar een paar jaar. Het derde en vierde meisje zijn geboren in Keppel, het vijfde meisje is ziek

zondag 22 juli 2012

zondag

En zo hobbelde ze gister door, een dagje in het teken van pijn.
In de avond kwamen vrienden die doos vol lekkers meebrachten, fijn dat ze er waren. Tja, de dagen duren soms wat lang hier. Voor het slapen gaan vulde haar zakje zich met veel bombarie met lucht. Yes, de piek is voorbij, haar darmen gaan werken.

Na een nacht met veel onrust en 'alarmen' werd ik wakker met de geur van 'perfecte' meloen [smaakt ook hemels!]. Ze lijkt wat redelijker vandaag. Wilde ff op schoot knuffen, daar geniet ze intens van. Ook 2x ff paar minuutjes in rolstoel gezeten, al weigert ze alles dat ook maar in de verste verte op spelen/speelgoed lijkt.

Mijn mam kwam met Thamber op bezoek, oh heerlijk om mijn kleine meisje weer te zien [en jou natuurlijk ook, mam]. Weer verwend met lekkernijen en magnetronvoer. We komen de komende dagen wel door.
Ook een telefoontje van Vera vanaf tentenkamp, de heimwee neemt toe. Maar die heeft ze thuis ook, dus kan ze beter daar genieten, want ze vindt het heerlijk! Tot slot belde ook Kimberly en was het meidenzooitje weer compleet up-to-date

Vanmiddag weer start met voeding, 10cc per uur bestaande uit half voorverteerde sondevoeding/half water. Met dit tempo de nacht door. Morgen verder kijken. Stoma begint ook te lopen, mèn wat stinkt dat!  Ook loopt er meer bloed [ook roodbloed] uit billen, tja, dat einigd in een stompje [doorgesneden darm]. Ligt te wachten op beoordeling.
Monitor verwijderd, 1 lijn gesneuveld, morgen gaan ze verder met prikken, maar dan in de vingers. Kaliumgehalte rommelt wat.

Tja, dat was het zo wel een beetje, echt veel gebeurd er niet op het moment en Eris begint het allemaal een beetje zat te worden. Ze is uitgekeken op het liggen, maar veel te ziek voor spelen

langzaamaan worden we gaar

Geen opmerkingen:

Een reactie posten