En hier gebeurd altijd wel iets

Er was eens een klein huisje achter de sokjesboom. Daar woont een mama met een zooitje meiden.
Een meisje woont al in haar eigen huisje, tweede meisje bleef maar een paar jaar. Het derde en vierde meisje zijn geboren in Keppel, het vijfde meisje is ziek

donderdag 17 mei 2012

Al weer even geleden

Momenteel gaat Eris hard achteruit. De voeding gaat steeds moeilijker. Het lijkt of haar maagje het niet meer trekt. Inmiddels heeft ze voeding die nog meer voor verteerd is en is ze 12 uur per dag aangesloten op te pomp met verdunde voeding. Ook dit gaat nog regelmatig mis. Angst dat het haar longen in loopt....
Vandaag is geprobeerd een diepere sonde in te brengen, voorbij de maag. Helaas is het niet gelukt. Eris is een kanjer, zo naar deze behandeling.
Maandag zal ze opgenomen worden en wordt op de röntgenafdeling een duodenumsonde ingebracht. Daarna zal ze minimaal 18 uur per dag aan de pomp moeten. Dit gebeurd in het ziekenhuis, omdat onduidelijk is hoe ze hier op zal reageren en om in de gaten te houden of de voeding niet alsnog de maag in stroomt.

Daarnaast blijft het probleem dat ook de dikke darm het moeilijk heeft. Waterdunne luiers, tig per dag, overstromingen, ook nachtelijk, kortom, niet goed dus. En dan hebben we het maar even niet over haar huidje. Een zorgwekkende voedingstoestand en toch blijft ze groeien.

Eris heeft inmiddels een gekanteld bedje beneden, zodat ze dicht bij ons kan liggen. Ze brengt meer en meer tijd liggend door. Sinds vandaag heeft ze een heerlijk traagschuim matrasje, dat zich aanpast aan de vormen van haar lichaam en drukverdelend werkt.

Okee, een zeer zorgwekkende toestand met steeds minder mogelijkheden wat ze nog kunnen proberen.

4 opmerkingen:

  1. Pfff enerzijds heel blij weer wat van jullie te horen, maar het nieuws is zorgelijk dus...zo'n dapper kind, dat met zoveel liefde om zich heen verzorgd wordt...hoe moeilijk...en het gevoel van machteloosheid bekruipt me..wat moet dat dan voor jullie zijn , vraag ik me af...Anderzijds ken ik jullie enorme kracht en liefde, samen als gezinnetje...wens jullie samen veel kracht en liefde en een dikke knuffel van mij. XXXXX Jacky

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik kan eigenlijk alleen maar zeggen Hou Vol.. Het is zwaar.. Erg om je kind zo te zien.. Ik blijf voor jullie duimen en leef met jullie mee. Heel veel sterkte..

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het is niet voor niets dat ik me juist vanavond af zat te vragen hoe het bij jullie gaat... dus even hier checken... val met mijn 'neus in de boter'! Jullie zijn ongelooflijk sterk allemaal. Eris heeft een zwaar pad, maar gelukkig jou als moeder om haar te begeleiden, te helpen waar kan, te troosten waar 't mag. Jullie blijven in mijn gedachten en in mijn hart. Dikke knuvvel van me! xxx Jeannet

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hey lieverd,
    ik lees dit nu pas, ik miste je berichten en kwam eens kijken...

    Zelf heb ik ook effe een minder leuke tijd achter de rug en daarom was ik niet zo "bloggerig".

    Lieve Eris is toch echt wel een ONTZETTEND moedig en lief kind. Wat heb je daar toch je zorgen mee he.
    Mijn hartje gaat uit naar je, lieve knuffel,
    Litha

    BeantwoordenVerwijderen